UŞAQLAR ÜÇÜN

maarifləndirici materiallar


Zorakılıq / MƏQALƏLƏR

Məişət zorakılığı qurbanlarını necə müdafiə edə bilərik?

Müdafiə üsulları:

  • Hüquqi tədbirlər (hüquqi araşdırma, valideynlik hüquqlarından məhrumetmə, yardım mərkəzləri və s.);
  • Sosial və tibbi-psixoloji tədbirlər (sığınacaqla təmin etmə, işlə təmin edilməyə, təhsilini davam etməyə kömək etmə, tibbi yardım və s.);
  • Qabaqlayıcı (preventiv) tədbirlər (zorakılığı törədənlərə və zərəçəkənlərə qarşı);
  • Məxfiliyin qorunması;
  • Məlumat bankının yaradılması.

Məişət zorakılığının cəmiyyət və dövlətə təsiri.  Zorakılıq hallarının qarşısını almaqla həm cəmiyyəti,  həm də dövləti bu bəladan xilas edə bilərik!

  • Məişət zorakılığının qarşısının alınmasında cəmiyyət və dövlət vəhdət şəklində çalışmalıdır.
  • Məişət zorakılığının qarşısının alınması üçün cəmiyyətin müxtəlif qrupları tərəfindən kompleks yanaşma tələb olunur.
  • Şəxsin özünün necə bir ailədə və mühitdə böyüməsi və ruhi sağlamlıq vəziyyətinin böyük rolu vardır.

Hər kəsin zorakılığa məruz qalmadan yaşamaq hüququ var!

Hüquqlarını bil və zorakılığa məruz qalma!

  • Məsələyə hüquqi cəhətdən yanaşdıqda ailə və onu təşkil edən üzvlərin hər biri üçün bərabər qorunma haqqı vardır.
  • Bir-biri ilə müəyyən mülkiyyət münasibətində olan iki şəxsin bir-birinə qarşı şiddət yetirəcək dərəcədə mülkiyyət sahibliyinə haqqı yoxdur.
  • İki şəxs evlilik münasibətinə girməklə öz aralarında bərabər hüquq, bərabər məsuliyyət və bərabər mülkiyyəti təyin edirlər.

 Məişət zorakılığı intensiv baş verən mühitdə onun nəticəsi birbaşa  cəmiyyətin inkişafında hiss olunur.

  • Daim məişət zorakılığı mühitində yaşayan şəxsdə həm digər növ zorakılıq metodlarının, həm də psixoloji zorakılığın təsirindən ruhi sarsıntılar yaşanır.
  • Həmin şəxslərin bir fərd kimi sosial fəaliyyətlərində geriləmələr, iş yerlərində şiddətin baş verdiyi günlərdə davamiyyətlərinin zəifləməsi, işə diqqətini cəlb edə bilməmələri kimi hallar baş verir.
  • Fiziki və ruhi cəhətdən özünü yaxşı hiss etməyən, özünə inamsız, ümidsiz yaşayan şəxslər (adətən qadınlar) eləcə də evdə öz uşaqlarının təlim-tərbiyəsində də yaxından iştirak edə bilmir.