UŞAQLAR ÜÇÜN

Şiddətə şahidlik zorakılığın bir-başa uşağa yönəlməməsinə baxmayaraq, uşağa və onun inkişafı üçün zərərlidir. Zorakılıq digər növ zorakılıqların da göstəricisidir. Ailənin bəzi münasibətlərində zorakılıq olarsa, məsələn, valideynlər arasında, digər münasibətlərdə də şiddət riski açıq şəkildə artır, məsələn, qardaş və bacılar arasında və ya valideynlə uşaq arasında. Məişət zorakılığına şahidlik etmək uşağın inkişafını təhlükə altına alır və təhlükəsiz uşaq-valideyn münasibətlərinə xələl gətirir. Buna görə də uşaq müdafiəsi qurumlarına bütün bu hallar barədə məlumat verilməlidir. Məlumat həm sosial rifah qurumları, həm səhiyyə işçiləri və bəzi hallarda şəxsi həkimlər tərəfindən təqdim edilə bilər. Bundan əlavə, bir uşağa qarşı zorakılığın baş verdiyinə dair şübhə yaranıbsa cinayət şübhəsi barədə polisə məlumat verilməlidir. Bunun üçün də yerli qaydalara, təcrübə və protokollara əməl edin.

Məişət zorakılığına şahidlik edən uşaqlar

• Uşaqlar demək olar ki, hər zaman məişət zorakılığından xəbərdar olular və belə hallarda onlar da bu zorakığın şahidinə və ya qurbanı olmuş olurlar.
• Yetkinlər adətən övladlarının yaşadığı zorakılıq dərəcəsini az qiymətləndirirlər. Valideyinlərin uşaqlarının yaşantılarını təsvir etməsi zorakılığın uşaqlara təsirini qiymətləndirərkən etibarlı hesab edilə bilməz.

Zorakılığa şahidliyin uşağın iknişafına təsiri

Zorakılığın uşağa necə təsir etməsindən asılıdır:

• uşağın inkişaf mərhələsi
• zorakılığa məruz qalma müddəti və xarakter
• zorakı hadisələrə fiziki məsafə
• uşağın günahkar və qurbanla emosional əlaqəsi

Etibarlı bir nəticə almaq üçün uşaq psixiatriyasının hərtərəfli qiymətləndirilməsi aparılmalıdır. Hətta kiçik bir şübhə psixiatrik qiymətləndirməyə səbəb olmalıdır. Çünki uşaqla qısa bir əlaqə çox vaxt həqiqətin kiçik bir hissəsini aşkar edəcəkdir. Əslində uşağın vəziyyəti üzdə görüləndən daha pis ola bilər.

Dərhal təsirlər

• Ciddi zorakılığa şahid olmaq uşağın sonradan Travma sonrası stres pozuntusu yaranmasına səbəb ola bilər (bax: TSSP).Travma əlamətləri hətta bir yaşında olan uşaqlarda müəyyən edilmişdir. the child. Uşaqlardakı klinik mənzərə böyüklərdək görüləndən dah çox qeyri-spesifikdir və xəstəliklərin rəsmi təsnifatına görə diaqnostik meyarlar həmişə yerinə yetirilmir. Uşaqların yuxu pozğunluqları, kabuslar, yaddaş və konsentrasiya problemlərindən, eləcə də həssaslıq və travmatik hadisələrin təkrar-təkrar beyində canlanmasından əziyyət çəkdikləri qeyd edilir.  Zaman keçdikcə uşağın emosiyaları kütləşir.

Uzun müddətli təsirləri. Zorakılığa uzun müddət məruz qalma özünü büruzə verə bilər:

• narahatlıq
• davranış pozuntusu və aqressiv davranış
• inkişafın axsaması
• öyrənmədə çətinliklər
• depresiya və təşviş
• sosial ünsiyyətlərdən yayınma